1 Inleiding
Club Brugge is een voetbalclub met een rijke geschiedenis. De bijdrage van blauw-zwart tot de uitstraling van het Belgisch voetbal is niet gering.

Club won verschillende landstitels en Belgische Bekers, toonde zich op het Europese voetbaltoneel een waardig ambassadeur van ons land, speelde tot op heden als enige Belgische club de finale van de Europabeker voor landskampioenen (Wembley 1978 tegen FC Liverpool).

Club Brugge met zijn talrijke supporterskernen, is doorheen momenten van topsucces en nederlaag, steeds zijn sociale functie trouw gebleven. Club Brugge, een fenomeen, zoveel is duidelijk.

2 Geschiedenis
De club werd opgericht in 1891 en is daarmee het op twee na oudste Belgische voetbalteam. De club werd als pro-Vlaamse Brugsche Football Club opgericht. Nog voor de organisatie officieel erkend werd, verlieten in 1892 enkele leden de club en richtten Football Club Brugeois op, een andere groep richtte Vlaamsche Football Club de Bruges op. De eerste afgescheurde club, FC Brugeois, had deelgenomen aan de eerste Belgische nationale competitie in 1895/96, maar zakte direct weg, en trok zich in 1896 na één jaar al terug uit de bond. Deze club werd in 1897 uiteindelijke opgenomen in Brugsche Football Club, maar de fusieclub zou verdergaan onder de Franstalige naam FC Brugeois. Bij het invoeren van de stamnummers kreeg de club stamnummer 3 toegewezen. In 1920 werd de club voor het eerste kampioen in de hoogste afdeling. De club kreeg in dat jaar de koninklijke titel en heette nu Royal FC Brugeois.

Club Brugge steeg in 1959 definitief naar de Belgische Eerste Klasse. In 1972 werd de Vlaamse naam Club Brugge KV aangenomen. In de jaren '70 groeide de vereniging gestaag uit tot een Belgische topclub. Terwijl de Brugse burgemeester Michel Van Maele de club nog moest redden van het failliet, kende de club eind jaren '70 zijn grootste successen. Onder leiding van de Oostenrijkse succestrainer Ernst Happel bereikte Brugge in 1976 de finale van de Uefa-beker en twee jaar later speelde het als voorlopig enige Belgische club de finale van de Champions Cup (Europacup I). Beide Europese finales werden verloren van het Engelse Liverpool, de beste Europese ploeg van dat moment. Nog onder Happel veroverde Club van 1976 tot 1978 driemaal op rij de Belgische titel. Eind '78 vertrok Happel bij Club, na problemen met het bestuur.

De daaropvolgende jaren verliepen voor Club Brugge een stuk moeilijker. Het behaalde in '80 nog wel een nationale titel, maar zijn plaats aan de Europese top was het (definitief) kwijt. In '82 ontsnapte Brugge zelfs maar nipt aan de degradatie naar tweede klasse. In de tweede helft van de jaren '80 kwamen Club opnieuw boven water. In '86 won het de Belgische beker tegen stadsgenoot Cercle, de eerste hoofdprijs in zes jaar. In 1988 werd Club Brugge opnieuw kampioen en drong blauw en zwart door tot de halve finale van de Uefa-beker, waar het verloor van het Spaanse Espanyol. In 1992 scheerde Club opnieuw hoge toppen op de Europese scène. Na eerder Atletico Madrid te hebben uitgeschakeld, bereikte het opnieuw de halve finale van een Europees bekertoernooi, de Beker voor Bekerwinnaars. Helaas bleek het Duitse Werder Bremen te sterk voor de West-Vlaamse voetbaltrots. Het daaropvolgende seizoen (1992-93) nam Brugge als eerste Belgische club deel aan de lucratieve Champions League.

In de tweede helft van de jaren '90 zou Club Brugge zijn plaats verliezen aan de Europese subtop, maar bleef het nationaal aan de top meespelen. Net als de andere Belgische clubs voelde het sterk de gevolgen van het Bosman-arrest, waardoor de spelerslonen fors stegen en lucratieve transferinkomsten aanzienlijk verminderden. Bovendien puurde het maar weinig inkomsten uit de TV-pot, die de inkomsten van buitenlandse topclubs fors deed stijgen. Door de geringe Belgische markt, bleef deze stijging van TV-gelden in België erg beperkt. Daarbij komt dat het bestuur van de vereniging weinig oog had voor vernieuwing. De leiding van de vereniging was eind jaren '90 nog in handen van dezelfde mensen, die in '73 de club van het bankroet hadden gered. Vooral op commercieel vlak liep de vereniging achterop in vergelijking met buitenlandse concurrenten. Al deze factoren verklaren waarom Club Brugge tien jaar lang geen Champions League speelde. Pas in het seizoen 2002-2003 kon het zich opnieuw kwalificeren voor de poules van het prestigieuze kampioenenbal. Deze prestatie werd overgedaan in de jaargangen 2003-2004 en 2005-2006

3 Stadion
In de loop van haar geschiedenis heeft de club steeds op terreinen gespeeld in het westen van de stad, in Sint-Andries, nooit heel erg ver van elkaar.n 1912 verhuisde Club Brugge van het Rattenplein naar De Klokke, iets westelijker langs de Torhoutse Steenweg. Het veld werd zo genoemd omdat het enige herkenningspunt het tegenoverliggende café "De Klokke" was. In de beginperiode moesten de spelers zich omkleden in dit café en de straat oversteken naar het stadion. Club huurde het terrein voor negen jaar van een particuliere eigenaar voor de prijs van 1.760 frank. De eerste jaren huurde Club het terrein, maar op 15 juni 1920 werd De Klokke door drie geldschieters aangekocht voor 40.000 frank, waaronder Albert Dyserynck.

In 1973 nam het toenmalige stadsbestuur onder impuls van burgemeester Michel Van Maele het initiatief een gemeentelijk stadion te bouwen voor Club Brugge en Cercle Brugge. Van Maele had eerder al Cercle uit de financiële moeilijkheden gehaald door de stad het Edgard De Smedtstadion te laten aankopen. In 1973 zat Club aan de grond; de grote recettes uit de thuiswedstrijden wogen niet op tegen de dure buitenlandse transfers van Rensenbrink, Houwaart, Geels, Veenstra, e.a..
Door de verhuis naar een nieuw stadion in eigendom van de stad kon Club weer naar adem happen doordat het nu over de mogelijkheid beschikte De Klokke te verkopen, wat het in 2000 deed: toen werd het Albert Dyserynckstadion verkocht aan een bouwpromotor en ruimde het plaats voor een woonproject. Dit bracht de clubkas zo'n 2,5 miljoen euro op.
De gronden achter de kerk van Sint-Andries werden in 1973 aangekocht voor de som van 53 miljoen Belgische frank. In 1974 werd met de bouw begonnen. Het nieuwe stadion, ontworpen door de architecten Jonckheere (die ook het ontwerp voor de uitbreiding tekenden), kostte 245 miljoen Belgische frank en beschikte over 30.000 plaatsen. De benedenring bestond uit staanplaatsen (22.000) en bovenop de oost- en westtribune bood een tweede ring plaats aan in totaal 8.000 zitplaatsen. In de geest van de Olympische Spelen in München in 1972 kreeg het stadion de naam "Olympiastadion". In 1993 werd onder druk van de UEFA overgegaan tot de vervanging van bijna alle staanplaatsen door zitjes, waardoor de capaciteit terugviel tot iets meer dan 18.000 plaatsen.

Naar aanleiding van het Europees Kampioenschap voetbal in 2000 werd het stadion uitgebreid en kreeg het een nieuwe naam: Jan Breydelstadion. Door de tweede ring te vervolledigen boven de noord- en zuidtribune en de laatste staanplaatsen weg te werken, beschikte het stadion nu over 28.000 zitplaatsen.

4 Prijzen
Jupiler Pro League:
1919/20, 1972/73, 1975/76, 1976/77, 1977/78, 1979/80, 1987/88, 1989/90, 1991/92, 1995/96, 1997/98, 2002/03, 2004/05

Beker van Belgie:
1967/68, 1969/70, 1976/77, 1985/86, 1990/91, 1994/95, 1995/96, 2001/02, 2003/04, 2006/07

Belgische Supercup:
1980, 1986, 1988, 1990, 1991, 1992, 1994, 1996, 1998, 2002, 2003, 2004, 2005

Brugse Metten:(Dit zijn wedstrijden die Club Brugge organiseerd voor het seizoen als een soort galamatch)
1979, 1981, 1984, 1990, 1992, 1993, 1995, 1996, 1998, 2000, 2001, 2004, 2006, 2007, 2008, 2009

Kirin Cup:(Dit is een toernooi dat in Japan wordt gehouden,maar nu enkel voor landen is en niet voor clubs)
1981

5 Financiën
Je hebt als manager van Club Brugge een transferbudget van 1 miljoen en een salarisbudget van 21 miljoen waar je zeker nog aan kunt veranderen.Ik denk niet dat je iemand moet verkopen om een redelijk speler te kunnen kopen.

6 Beste Opstelling

4-2-3-1

DM: Stijn Stijnen
VR: Marcos Camozatto
VC: Carl Hoefkens
VC: Ryan Donk
VL: Junior Diaz
MC: Vadis Odjidja
MC: Karel Gerearts
AMR: Nabil Dirar
AML: Ronald Vargas
AMC: Ivan Perisic
AC: Dorge Kouemaha

7 Grootste talenten
Ronald Vargas
Deze 23-jarige aanvallende middenvelder is een van de sterkhouders van het moderne Club brugge.Hij is zeer sterk als hij op een tegenstander af gaat en kan schitterende passen geven.

Maxime Lestienne
Deze Aanvallende middenvelder van 17 jaar is door Club Brugge weg geplukt van het faillete Moeskroen.
Hij heeft een gouden linker en heeft alle mogelijkheden om uit te bloeien bij Club Brugge.

Vadis Odijdja
Deze 21-jarige centrale middenvelder heeft een geweldig afstandschot en heeft meermaals bewezen dat hij ooit bij een topclub kan spelen.

8 Versterkingen
Het bestuur verwacht dat je meedoet voor de titel,maar ik denk dat je daar voor zeker nog een stand-in voor Marcos  en een extra spits moet kopen of lenen.Voor de rest is heel u elftal goed gevuld met op elke positie 2 spelers.

9 Conclusie
De doelstelling van het bestuur is haalbaar met de spelers en het budget.Dus het best nog een spits zoeken die goals kan maken samen met Kouhemaha en Akpala en daarmee zal je zeker meedoen met de titel.Ook lopen er veel talenten bij de jeugd van Club Brugge,probeer deze goed te ontwikkelen en dan kan je gemakkelijk meedoen voor de prijzen in Europa.

10 Nuttige Links
https://www.clubbrugge.be/
https://nl.wikipedia.org/wiki/Club_Brugge